PPUH ARAL, ul. Nowina 12, 62-023 Robakowo, Polska

Ferma norek - PPUH ARAL

Ferma norek

Ferma norek – rodzaj fermy. Wydzielona, specjalistyczna jednostka organizacyjna, wyizolowana przestrzennie i odpowiednio zabezpieczona sanitarnie, stosownie wyposażona, zajmująca się chowem i hodowlą drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych o nazwie norka lub wizon. W Polsce fermy futrzarskie zapewniają zwierzętom przyzwoite warunki. Choć raporty organizacji pozarządowych oraz kontrole Najwyższej Izby Kontroli wskazują nieliczne przypadki okaleczeń lub braku opieki weterynaryjnej.

Historia

W 1861 roku została założona przez Philipsa i Woodcoocka jedna z pierwszych ferm norek w USA w stanie Nowy York. Na terenie Kanady w 1866 została założona ferma przez Pattersona w okolicy miejscowości Brantford[3]. Na terenie Kanady w roku 1924 istniało 24 takie hodowle, a w 1930 już 800[4].

W Europie hodowla norek została rozpoczęta w Niemczech w 1926 w oparciu o 250 sztuk zwierząt pochodzących z importu z Kanady i USA[5]. Następnie rozpoczęto hodowlę w ZSRR i krajach skandynawskich[4]. Pierwsza ferma w Norwegii powstała w 1927 w Vestlandet. W Polsce pierwsze fermy norek powstały w 1928. Od 1930 rozpoczęła się fermowa hodowla w Finlandii. Polska posiada dobre warunki fizjograficzne i klimatyczne dla hodowli zwierząt futerkowych[8]. Spośród wszystkich ferm zwierząt futerkowych w Polsce, najwięcej utrzymuje Wizon’a Amerykańskiego[9][10]. Na terenie Polski znajduje się około 650 ferm norek[11].

Norka Amerykanska
Norka Amerykanska

Szacunkowa wartość majątku ferm i norek w Polsce (zainwestowanego w obiekty i zwierzęta) wyniosła 4,382 mld zł (2014)[12].

Norki hodowane na fermach żywią się produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego (UPPZ kategorii 2 i 3) zarówno z ubojni drobiu, jak i zakładów przetwórstwa rybnego, utylizując w naturalny sposób około 400 tys. ton produktów[10][13]. Wszystkie fermy zwierząt futerkowych poddawane są obligatoryjnej kontroli weterynaryjnej na podstawie listy kontrolnej SPIWET 52, są kontrolowane przez powiatowego lekarza weterynarii przynajmniej raz w roku[14].

Budowa

Ferma składa się z:

  • Równolegle ustawionych pawilonów z klatkami, w których utrzymuje się zwierzęta – w chowie zewnętrznym,
  • Budynku inwentarskiego z bateriami klatek – w chowie wewnętrznym,
  • Mieszalni/magazynu karmy/paszy,
  • Pomieszczeń technicznych (kotłowni, ubojni, skórowni, magazynu wyposażenia, warsztatu),
  • Pomieszczeń socjalnych dla pracowników.

Klatki dla norek mogą być parterowe i piętrowe, muszą być wyposażone w półkę spoczynkową. Klatka dla kotnych i odchowujących młode samic norek oraz odsadzonych młodych wyposażona jest w domek wykotowy ze ściółką. Zwierzęta muszą mieć zapewniony stały dostęp do wody pitnej[15].

Ogrodzenie hodowli powinno być litym, szczelnym płotem betonowym wysokim na minimum 2 metry zabezpieczając zarówno przed kradzieżą jak i przedostaniem się zwierząt poza fermę[3], oraz zakopanym w ziemi na głębokość co najmniej 0,5 metra, dodatkowo od 2018 roku wymagane będzie podwójne ogrodzenie[16]. Siatka ogrodzeniowa o oczkach nie większych niż 3 cm, także zabezpiecza przed przedostaniem się dorosłego wizona poza fermę.

Lokalizacja

Grunt powinien być piaszczysty, przepuszczalny. Miejsce przeznaczone pod
fermę powinno mieć dość równą powierzchnię. Korzystna jest też
naturalna osłona przed wiatrami w postaci pasa zieleni. Fermy powstają
najczęściej na terenach słabej jakości i terenach dawnych gospodarstw PGR.

Wyraź swoją opinię